Sunday, 27 June 2021

EARLY INDIANS - VI

 

അൽപ്പം നീണ്ടുപോയ ഈ പരമ്പര അവസാനിപ്പിക്കാനുള്ള സമയം ആയെന്നു തോന്നുന്നു. ഒരു കാര്യം കൂടെ പറഞ്ഞിട്ട് ഇത് അവസാനിപ്പിക്കാം.

ആവശ്യത്തിലധികം തെളിവുകൾ ലഭ്യമായിട്ടും, ആര്യന്മാരുടെ കുടിയേറ്റം ഒരു കെട്ടുകഥ ആണെന്ന് ഇന്നും വാദിക്കുന്നവർ മുന്നോട്ടുവയ്ക്കുന്ന ഒരു യുക്തി, 'സരസ്വതി' നദിയെക്കുറിച്ചുള്ള ഋഗ് വേദത്തിലെ പരാമർശങ്ങൾ ആണ്. 'പർവതത്തെപ്പോലും പിളർക്കാണ് ശക്തിയുള്ള' സരസ്വതി നദിയെ ഋഗ് വേദത്തിൽ പ്രകീർത്തിക്കുന്നുണ്ട്. അതുകൊണ്ടു ആര്യന്മാർ ഈ നദിതടത്തിൽ ജീവിച്ചിരുന്ന ഹാരപ്പൻ സംസ്കൃതിയുടെ ഭാഗം ആണ് എന്നുള്ളതാണ് മുഖ്യ വാദം.

ഹാരപ്പൻ സംസ്കൃതിയുടെ മുഖ്യമായ ഭാഗം രണ്ടു നദികളുടെ തടങ്ങളിലാണ്‌ വളർന്നു വികസിച്ചത്. ഇൻഡസ് നദിയും വറ്റിവരണ്ടുപോയ ഘഗ്ഗർ-ഹക്ര  (Ghaggear-Hakra) നദിയും. (ഘഗ്ഗർ-ഹക്ര നദി ഹിമാലയത്തിലെ ശിവാലിക് മലനിരകളിൽനിന്നും ഉത്ഭവിച്ചു പഞ്ചാബ്, ഹരിയാന, രാജസ്ഥാൻ വഴി ഒഴുകി പാക്കിസ്ഥാനിലെ ചോളിസ്ഥാനിലും സിന്ധിലും എത്തുന്ന നദി ആണ്. ഇന്ത്യയിൽക്കൂടെ ഒഴുകുന്നഭാഗം ഘഗ്ഗർ എന്നും പാക്കിസ്ഥാനിൽക്കൂടി ഒഴുകുന്നതിനെ ഹക്ര എന്നും വിളിക്കുന്നു). പക്ഷെ , ഋഗ് വേദത്തിൽ  പറയുന്ന 'സരസ്വതി', ഘഗ്ഗർ-ഹക്ര ആണെന്നുള്ളതിനു യാതൊരു തെളിവും ഇല്ല. ഒരുപക്ഷെ അഫ്ഗാനിസ്ഥാനിലൂടെ ഒഴുകുന്ന 'ഹാരാവതി' (Harahvaiti) ആയിക്കൂടെന്നില്ല. കാരണം ഇൻഡോ-ആര്യൻ ഭാഷയിലുള്ള "സ' (S) ഇൻഡോ -ഇറാനിയൻ ഭാഷയിൽ  'ഹ' (H)  ആയി മാറുന്നത് (തിരിച്ചും) നമുക്ക് അറിയാം. ഉദ്ദാഹരണങ്ങൾ എത്ര വേണമെങ്കിലും ഉണ്ട് . 'സിന്ധു', 'ഹിന്ദു' ആവുന്നതും, 'സപ്ത സിന്ധു' 'ഹപ്ത ഹിന്ദു' ആവുന്നതെല്ലാം ഉദ്ദാഹരണങ്ങൾ ആണ്. അതുപോലെ 'ഹരാവതി' 'സരസ്വതി' ആയി മാറിയതാവാൻ എല്ലാ സാധ്യതകളും ഉണ്ട് . മാത്രമല്ല, ആര്യൻ കുടിയേറ്റങ്ങൾ നടന്നത് അഫ്‌ഗാനിസ്ഥാൻ വഴിയായതുകൊണ്ടു ആര്യന്മാർക്കു ഈ നദി സുപരിചിതയും ആയിരിക്കാം.      

മറ്റൊന്ന്, ഘഗ്ഗർ-ഹക്ര ഒരുപ്രാവശ്യം അല്ല വറ്റി വരണ്ടിട്ടുള്ളത്, അതുകൊണ്ടുതന്നെ BC-2000-നു ഒരു പ്രസക്തിയുമില്ല. അങ്ങനെ നോക്കിയാൽ  ഋഗ്  വേദത്തിന്റെ സൃഷ്ട്ടി ഈ നദി വറ്റിപ്പോകുന്നതിനു മുൻപ് ഉണ്ടായി എന്ന് വാദിക്കുന്നതിലും കാമ്പില്ല. കാരണം ഹാരപ്പൻ സംസ്കാരത്തിന്റെ നാശത്തിനു മുൻപേ ഋഗ് വേദ സൃഷ്ട്ടി നടന്നു എന്ന് പറയുന്നതിൽ അർഥമില്ല. ഋഗ് വേദ സൃഷ്ട്ടാക്കൾ, ഹാരപ്പൻ സംസ്കാരത്തിന്റെ  നാശത്തിനു ശേഷം , അവർ 'സരസ്വതി'   എന്ന് വിളിച്ചിരുന്ന ഒരു നദിതടത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു എന്ന് മാത്രമേ അതിനു അർത്ഥമുള്ളൂ.

അപ്പോൾ , നമ്മൾ ഇൻഡ്യാക്കാർ യഥാർത്ഥത്തിൽ ആരാണ് ?

ഏറ്റവും നന്നായി നമ്മെ നിർവചിക്കാവുന്നതു, നാം ഒരു ഏകാത്മക ഉറവിടത്തിൻറെ സൃഷ്ടിയല്ല, മറിച്ചു,  ബഹു സ്രോതസ്സിന്റെ  ഉൽപ്പന്നമാണ് എന്നതാണ്. നമ്മുടെ സംസ്കാരം , ആചാരങ്ങൾ , വിശ്വാസങ്ങൾ, ബലം , ബലഹീനത, എല്ലാം, നിരവധി പാരമ്പര്യങ്ങളിൽ നിന്നും ഉരുവായതാണ്. നിരവധി കുടിയേറ്റങ്ങളുടേതു കൂടിയായ പാരമ്പര്യമാണ് നമ്മുടേത്.

ആഫ്രിക്കയിൽനിന്നും  കുടിയേറിയ ആദിമ കുടിയേറ്റക്കാരുടെ പാരമ്പര്യമാണ് നമ്മുടെ അടിസ്ഥാനം. പടിഞ്ഞാറൻ ഏഷ്യയിൽനിന്നും വന്ന കൃഷിക്കാരുടെ പാരമ്പര്യം അതിൽ നിരവധി സാങ്കേതിക മുന്നേറ്റങ്ങൾക്കും , തദ്വാരാ ഹാരപ്പൻ നാഗരികതയുടെയും ആദിമ ദ്രാവിഡിയൻ ഭാഷയുടെ നിര്മിതിക്കും ഊർജ്ജമായി. മധ്യേഷ്യയിൽ നിന്നും ഉണ്ടായ കുടിയേറ്റക്കാർ കൊണ്ടുവന്ന ഭാഷയും സംസ്കാരവും , നമ്മുടെ സംസ്കാരത്തെ അടിമുടി മാറ്റിയ ഒരു പരിഷ്‌ക്കാരത്തിലേക്കു നയിച്ചു. 

പിന്നീട് അഭയം തേടിവന്നവരും, കീഴടക്കാൻ വന്നവരും എല്ലാം നമ്മളുമായി കലർന്ന്, ഇന്നത്തെ നമ്മൾ എന്ന, ഇന്ത്യക്കാർ എന്ന  സമൂഹത്തെ സൃഷ്ട്ടിച്ചു. അതെ നാമെല്ലാം ഇൻഡ്യാക്കാർ ആണ് . നമ്മളെല്ലാം കുടിയേറ്റക്കാരും ആണ്. (അവസാനിച്ചു)  

EARLY INDIANS - V

 

2018-ഇൽ, ലോകത്തിന്റെ വിവിധഭാഗങ്ങളിൽനിന്നുമുള്ള 93 ശാസ്ത്രജ്ഞന്മാർ സംയുക്തമായി നടത്തിയ ഒരു പഠനം (The Genomic formation of South and Central Asia) ഇതിലെ മിക്കവാറുമുള്ള സംശയങ്ങൾ നീക്കുന്നതായിരുന്നു. 612 സാമ്പിളുകളിൽ, BC-6000 മുതൽ BC-1200 വരെ പഴക്കമുള്ളവയായിരുന്നു ഈ സാമ്പിളുകൾ. 

ഈ പഠനങ്ങളിൽനിന്നും നമുക്ക് ഇന്ന് അറിയാം ,ഏതാണ്ട് BC-4700 കളിൽ ഇന്ഡസ് വാലിയിലേക്ക് ഇറാനിയൻ കർഷക സമൂഹത്തിന്റെ ഒരു വൻ കുടിയേറ്റം ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്. വടക്കുപടിഞ്ഞാറൻ ഇറാൻ മുതൽ ഏതാണ്ട് തുർക്കിയുടെ ഭാഗങ്ങളും  ഇറാന്റെ പേർഷ്യൻ ഗൾഫ് തീരങ്ങളും ചേരുന്നതാണ് സാഗ്രോസ് (Zagros)  എന്ന് അറിയപ്പെടുന്ന ഈ പ്രദേശം. BC-9000 മുതലേ കൃഷി നടന്നിരുന്ന പ്രദേശമാണ് സാഗ്രോസ് മലനിരകൾ. ഈ കർഷകരുടെ നിർണായകമായ സംഭാവന 'Indus periphery  population' -ന്റെ നിർമ്മിതിക്ക് കാരണമായിട്ടുണ്ട്.  ഹാരപ്പൻ സംസ്കാരവുമായി ഇഴുകി ചേർന്ന് ജീവിച്ചിരുന്ന ഒരു ജനവിഭാഗമാണ്  'Indus periphery  population'. ഹരിയാനയിലെ രാഖിഗാർഹി (Rakhigarhi) എന്ന ഹാരപ്പൻ ആർക്കിയോളജിക്കൽ സൈറ്റിൽ നിന്നും ലഭിച്ച DNA സാമ്പിളുകളും ഈ നിഗമനത്തെ ശരിവയ്ക്കുന്നുണ്ട് എന്നാണു റിപ്പോർട്. ഏതാണ്ട് 400 ഹെക്റ്ററോളം പരന്നുകിടക്കുന്ന ഈ സൈറ്റ് ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ ഹാരപ്പൻ സൈറ്റ് ആണെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു. ഹാരപ്പൻ ജനങ്ങളും  സാഗ്രോസ് കർഷകരും തമ്മിലുള്ള ചേർച്ചയെ ഇവിടത്തെ തെളിവുകളും ശരിവയ്ക്കുന്നുണ്ട്.             

ചുരുക്കത്തിൽ, 'Ancient South  Indians' എന്നത് ആദിമ ഇന്ത്യക്കാരുടെയും, (തൽക്കാലം ഇവരെ നമുക്ക് 'Ancient  Ancient  South  Indians' (AASI) എന്ന് വിളിക്കാം.) ഇറാനിയൻ കർഷക സമൂഹത്തിന്റെയും പിന്മുറക്കാരാണ്. അതുപോലെതന്നെ 'Ancient  North  Indians' (ANI) എന്നത് , 'AASI' യുടെയും, ഇറാനിയൻ കർഷക സമൂഹത്തിന്റെയും, സ്റെപ്പീ ഇടയ സമൂഹത്തിന്റെയും പിന് തലമുറയാണ് . ഇന്ത്യയിലെ ഇന്നത്തെ ജനങ്ങൾ എല്ലാ ജനസമൂഹങ്ങളും ഇപ്പറഞ്ഞതിന്റെ (ANI+ASI) ഏറിയും കുറഞ്ഞുമുള്ള അളവിൽ ഇവരുടെ സങ്കര പിൻഗാമികൾ ആണ്. 

BC-1900-നു ശേഷം ഹാരപ്പൻ നാഗരികതയുടെ തകർച്ചയിൽ, ആ സംസ്കാരത്തിന്റെ ഉടമകളും, അതിനെ നൂറ്റാണ്ടുകളോളം കൊണ്ടുനടന്നവരുമായ ജനസമൂഹം , ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിന്റെ വിവിധ ഭാഗങ്ങളിലേക്ക് സഞ്ചരിച്ചു. ഏറ്റവും കൂടുതൽ ഈ ഒഴുക്ക് ഉണ്ടായത് തെക്കോട്ടും, കിഴക്കോട്ടുമാണ്.

നമുക്ക് അറിയാം, ഏതാണ്ട് BC-2000  നും 1500-നും ഇടയിൽ , ഇന്നത്തെ കസാക്കിസ്ഥാൻ, താജികിസ്ഥാൻ തുടങ്ങിയ മധ്യേഷ്യൻ സ്റെപ്പിയിൽനിന്നു ഇൻഡോ -ആര്യൻ ഭാഷ സംസാരിക്കുന്ന ജനങ്ങളുടെ വൻതോതിലുള്ള കുടിയേറ്റം ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്. അടുത്ത കുറെ നൂറ്റാണ്ടുകൾക്കുള്ളിൽ വടക്കേ ഇന്ത്യയുടെ മിക്ക ഭാഗങ്ങളിലും ഇവരുടെ നല്ല സ്വാധീനം ഉണ്ടാകുകയും ചെയ്തു. ഈ സ്വാധീനം ഹാരപ്പൻ ജനങളുടെ ഭാഷയിലും മാറ്റങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കിയിട്ടുണ്ടാവും. അതോടൊപ്പം ഹാരപ്പൻ ജനങ്ങളുടെ നല്ല ഒരു ഭാഗം ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിന്റെ വിവിധഭാഗങ്ങളിലേക്കു കുടിയേറിയതായും നാം കണ്ടു .

 

അങ്ങനെ ഒരു ഒഴുക്ക് ഉണ്ടായിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ , ഹാരപ്പൻ ജനങ്ങളുടെ ഭാഷ സംസ്കാരം എന്നിവക്ക് എന്ത് സംഭവിച്ചു ? ഇതിന്റെ അന്വേഷണമാണ് മുൻ IAS ഓഫീസറും, ചരിത്രകാരനും ശിലാലിഖിത വിദഗ്ധനുമായ ഇരാവതം മഹാദേവന്റെ ശിഷ്യനായ ശ്രീ. ബാലകൃഷ്ണൻ തന്റെ 'Journey of a Civilization: Indus to Vaigai’ എന്ന ഗ്രന്ഥത്തിലൂടെ നടത്തുന്നത്

BC-500  മുതൽ AD-ആദ്യ ശതകം വരെ നീളുന്ന സംഘം കൃതികളിൽ അവിടവിടെയായി ഹാരപ്പൻ ഓർമകളുടെ വിദൂര ചിത്രങ്ങൾ പരന്നുകിടക്കുന്നതായി അദ്ദേഹം പറയുന്നു. സംഘം കൃതികളിൽ ഒന്നായ 'അകനാനൂറിൽ'  വിശാലമായി നീണ്ടുകിടക്കുന്ന മരുഭൂമിയിലൂടെ, വിശപ്പുകൊണ്ട് അവശനായ ഒരു ഒട്ടകം തറയിൽ ചിതറിക്കിടക്കുന്ന എല്ലിന്കഷണങ്ങൾ ഭക്ഷിക്കുന്ന ഒരു കവിത ഉണ്ട് എന്ന് അദ്ദേഹം അവകാശപ്പെടുന്നു. തെക്കേ ഇന്ത്യയിൽ അങ്ങനെ ഒരു മരുഭൂമിയുടെയും അതിൽ മാത്രം ജീവിക്കുന്ന ഒട്ടകത്തിന്റെയും ഒരു അറിവ് സംഘകാലത്തു ഉണ്ടാവണമെങ്കിൽ അത് ഹാരപ്പൻ വിദൂര സ്മരണ ആവാനേ വഴിയുള്ളൂ എന്ന് അദ്ദേഹം അവകാശപ്പെടുന്നു. ഇത്തരം നിരവധി ചിത്രങ്ങൾ അദ്ദേഹം നിരത്തുന്നുണ്ട് ഈ ഗ്രന്ഥത്തിൽ. (തുടരും).   

EARLY INDIANS - IV

 

മനുഷ്യ ചരിത്രത്തിൽ ഉണ്ടായിട്ടുള്ള കുടിയേറ്റങ്ങളെ നാലായി (Four  types) ആണ് തിരിക്കുന്നത്. ആദ്യത്തേത് മുൻപ് പറഞ്ഞതുപോലെ ഒരു സംഘം ഹോമോസാപ്പിയൻസ് 70,000  കൊല്ലങ്ങൾക്കു മുൻപ് ആഫ്രിക്കയിൽ നിന്നും പുറപ്പെട്ടു ആയിരക്കണക്കിന് കൊല്ലങ്ങൾകൊണ്ട് ലോകത്തിൽ പലയിടങ്ങളിലായി കുടിയേറിയത്.

രണ്ടാമത്തേത് ഏറ്റവും അവസാനമായി നടന്ന 'glacial period' മായി ബന്ധപ്പെട്ടതാണ്. സൗരയൂധത്തോടൊപ്പമുള്ള ഭൂമിയുടെ സഞ്ചാരപഥത്തിന്റെ പ്രത്യേകതകൾകൊണ്ട് ഭൂമിയിലെ ചൂടിന് ഉണ്ടാവുന്ന വ്യതിയാനമാണ് ഇത്തരം മാറ്റങ്ങൾക്കു കാരണം. ഏറ്റവും അവസാനത്തെ glacial  period, 1,10,000 കൊല്ലങ്ങൾക്കുമുന്പ് ആരംഭിച്ചു 15000-12000 കൊല്ലങ്ങൾക്കു മുൻപ് അവസാനിച്ചതാണ്. ഭൂമിയിലെ ചൂട് കുറയുന്നതുമൂലം, ഉത്തരധ്രുവത്തിലേയും ദക്ഷിണധ്രുവത്തിലെയും മഞ്ഞുപാളികൾ വളർന്നു ലോകത്തിന്റെ ഭൂരിഭാഗം പ്രദേശങ്ങളെയും മൂടുന്നതാണ് ഹിമയുഗം എന്നൊക്കെ പറയുന്നത്. ഈ പ്രതിഭാസം ഭൂമിയിലെ മനുഷ്യരെ പല ജനസംഖ്യ ഗ്രൂപ്പുകളായി തിരിയുന്നതിനും ചെറിയ വ്യത്യാസങ്ങളോടെ പരിണാമം പ്രാപിക്കുന്നതിനും ഇടയാക്കി. കഴിഞ്ഞ glacial  period-ന്റെ അവസാനം , ഏതാണ്ട് 12,000 കൊല്ലങ്ങൾക്കു മുൻപ് , ഭൂമി വീണ്ടും ചൂട് പിടിച്ചുതുടങ്ങിയപ്പോൾ രണ്ടാമത്തെ വലിയ കുടിയേറ്റം സംഭവിച്ചു. കാരണം അപ്പോഴേക്കും മനുഷ്യൻ കൃഷി സ്വായത്തമാക്കുകയും വൻതോതിൽ കൃഷി ചെയ്യുവാനും ആരംഭിച്ചു. ഇത് ജനസംഖ്യയിൽ വൻതോതിലുള്ള വളർച്ചക്ക് കാരണമാകുകയും, ആളുകൾ വിവിധയിടങ്ങളിലേക്കു കുടിയേറാനുള്ള പ്രേരണ ഉണ്ടാക്കുകയും ചെയ്തു.

2009-ലും 2013-ലും പുറത്തുവന്ന രണ്ടു പഠനങ്ങൾ, ഹാർവാർഡ് മെഡിക്കൽ സ്കൂളും , സെന്റർ ഫോർ സെല്ലുലാർ ആൻഡ് മോളിക്യൂലർ ബയോളജി ഹൈദരാബാദും ചേർന്ന് നടത്തിയ രണ്ടു  പഠനങ്ങൾ ആയിരുന്നു ഇത്. ഇത് ഒരുകാര്യത്തെ അരക്കിട്ടു ഉറപ്പിക്കുന്നതായിരുന്നു. അതായത് ഇന്ത്യയിലുള്ള എല്ലാവരും  സങ്കരമാണ്, വിവിധ അളവിൽ, കൂടിയും കുറഞ്ഞും. ഏറ്റവും കുറഞ്ഞത് രണ്ടു ഗ്രൂപ്പുകളുടെ സങ്കരം. ഒന്ന് , ആദിമ ഇൻഡ്യാക്കാർ , അതായത് ആഫ്രിക്കയിൽനിന്നും കുടിയേറിയ മനുഷ്യർ. രണ്ടാമത്തേത് പടിഞ്ഞാറൻ യൂറേഷ്യ. (പടിഞ്ഞാറൻ യൂറേഷ്യ എന്നാൽ ഇന്നത്തെ ഇറാന്റെ ഭാഗങ്ങൾ , മധ്യ ഏഷ്യ, കൊക്കേഷ്യ എന്നിവ ഉൾപ്പെടും. യൂറോപ്പും ഏഷ്യയും ഉൾപ്പെടുന്ന ഭാഗം, അതായത് കാസ്പിയൻ കടലിനും കരിങ്കടലിനും ഇടയിലുള്ള , അര്മേനിയ, അസർബൈജാൻ, ജോർജിയ, തെക്കൻ റഷ്യ എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നതാണ് കൊക്കേഷ്യ).

അതായത്, ഇന്നത്തെ ഇന്ത്യക്കാർ, ആദിമ ഇന്ത്യക്കാരുടെയും പടിഞ്ഞാറൻ യൂറേഷ്യയിൽ നിന്നുമുള്ളവരുടെ ഒരു സങ്കരമാണ്. പക്ഷെ, ഇത് പലർക്കും അത്ര ദഹിക്കുന്നതായിരുന്നില്ല. കാരണം ഒറ്റ നോട്ടത്തിൽ അത് 'ആര്യന്മാരുടെ കുടിയേറ്റ സിദ്ധാന്തത്തെ ' പിന്തുണക്കുന്നതായിരുന്നു.  ഏതാണ്ട് നാലായിരം കൊല്ലങ്ങൾക്കുമുന്പ് മധേഷ്യയിൽനിന്നും കുടിയേറിയ ഇടയ സമൂഹമാണ് ഇവിടെ ഇൻഡോ-യൂറോപ്യൻ ഭാഷയും (സംസ്കൃതത്തിന്റെ ആദിമരൂപം),   അതിനൊപ്പമുള്ള ആചാര-അനുഷ്ട്ടാനങ്ങളും കൊണ്ടുവന്നത് എന്ന് വിശ്വസിക്കാൻ വലിയ ബുദ്ധിമുട്ട് അനുഭവപ്പെട്ടു.  ഹാർവാർഡ് മെഡിക്കൽ സ്കൂളിലെ Dr. ഡേവിഡ് റെയ്ച്ച (David  Reich ), 2018-ലെ തന്റെ 'Who we are and  how we got here' എന്ന പുസ്തകത്തിൽ ഇത് വിവരിക്കുന്നുണ്ട്. അങ്ങനെ, "ഈ പഠനങ്ങളുടെ നിഗമനങ്ങളെ തള്ളാതെയും എന്നാൽ നേരിട്ട് പറയാതെയും ഒരു കുറുക്കുവഴി കണ്ടെത്തി. അങ്ങനെ ഇന്ത്യയിലെ ഇന്നത്തെ ആളുകൾ രണ്ടു പഴയ ഗ്രൂപ്പുകളുടെ പിൻഗാമികൾ ആണ് ; Ancient South  Indians (ASI), 'Ancient  North  Indians' (ANI)"

ഈ ട്വിസ്റ്റ്, മാധ്യമങ്ങൾക്കു ഇഷ്ടംപോലെ വ്യാഖ്യാനിക്കാനുള്ള അവസരം ഉണ്ടാക്കിക്കൊടുത്തു. ഉദാഹരണത്തിന് ANI എന്നത് ഏകാത്മകമായ, ഒരു ജനസമൂഹമാണെന്നും പതിനായിരക്കണക്കിന് വര്ഷം മുൻപ് ഇവിടെത്തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്ന ഒരു സമൂഹമാണെന്നും വ്യാപകമായ പ്രചാരണം ഉണ്ടായി.  പക്ഷെ പഠനം അർദ്ധശങ്കക്കിടയില്ലാതെ പറയുന്നത് ANI നിരവധി കുടിയേറ്റങ്ങളിലൂടെ ഉണ്ടായ സങ്കര സമൂഹമാണെന്നും , അതിൽ ചിലതു ഏതാണ്ട് 4000 വര്ഷം മാത്രം പഴക്കം ഉള്ളവയാണെന്നും എന്നാണ്. (തുടരും)       

EARLY INDIANS -III

 

ആർക്കിയക് മനുഷ്യരുടെ വംശനാശത്തോടെ ആഫ്രിക്കയിൽനിന്നും കുടിയേറിയ മനുഷ്യർ മാത്രം ഭൂമിയിൽ അവശേഷിച്ചത് നാം കണ്ടു. പക്ഷെ ഇത് എപ്പോൾ , എങ്ങനെ സംഭവിച്ചു എന്നുള്ളതിൽ നാം ഇപ്പോഴും ഇരുട്ടിലാണ്. കൃത്യമായ ഒരു തെളിവും ഇത് വിശദീകരിക്കുന്നതിനു, പ്രത്യേകിച്ച് ഇന്ത്യയിൽ,  ഇതുവരെ ലഭിച്ചിട്ടില്ല. തെക്കേ ഏഷ്യയിൽ ആകപ്പാടെ ലഭിച്ചത് ഭാഗികമായി നശിച്ച ഒരു തലയോടാണ്. 2,50,000 വര്ഷം പഴക്കം ഉള്ള ഈ ഫോസിൽ ലഭിച്ചത് മധ്യപ്രദേശിലെ ഹാത്തോരാ (Hathnora) എന്ന നര്മദയുടെ തീരത്തുനിന്നാണ്, 1982-ഇൽ. യൂറോപ്പിൽ, നിയാണ്ടർത്താൽ മനുഷ്യരുടെ വംശനാശം സംഭവിച്ചത് ഏതാണ്ട് 40,000 കൊല്ലങ്ങൾക്കു മുൻപ് ആണെന്ന് ഇന്ന് ഏതാണ്ട് ഉറപ്പുള്ള കാര്യമാണ്. ഇന്ത്യയിൽ അത് സംഭവിച്ചത് ഒരുപക്ഷെ ഏതാണ്ട് 35,000 കൊല്ലങ്ങൾക്കു മുൻപാകാം എന്നാണു നിഗമനം.  

'എല്ലാ കാർഷിക സമൂഹങ്ങളും നാഗരികത ആവുന്നില്ല, എന്നാൽ ഒരു നാഗരികതയും ഒരു കാർഷിക സമൂഹത്തിന്റെ കാലഘട്ടത്തിലൂടെ കടന്നു പോകാതിരുന്നിട്ടില്ല'. കൃഷിയുടെ വികാസത്തിന്റെ ഒരു സുപ്രധാന ഘട്ടത്തിൽ , ഉൽപ്പാദന ക്ഷമതയുടെ വളർച്ചയിൽ , സമൂഹത്തിലെ നല്ലൊരു ശതമാനം ആളുകളെ അത് കൃഷിയിൽനിന്നും സ്വതന്ത്രമാക്കുന്നു. ഇങ്ങനെ സ്വതന്ത്രമാക്കപ്പെടുന്നവർ, മറ്റുള്ള ജോലികളിലേക്ക്, അതായത് കെട്ടിടങ്ങളുടെ, കോട്ടകൊത്തളങ്ങളുടെ നിർമാണം, ആയുധങ്ങളുടെ, ആഭരണങ്ങളുടെ നിർമാണം, കണ്ടുപിടുത്തങ്ങൾ എന്നുതുടങ്ങി ഒരു നാഗരികതക്ക് ആവശ്യാമായ എല്ലാത്തരം പ്രവർത്തികളിലേക്കും തിരിയുന്നു. 

ഏതാണ്ട് ഒരു നൂറ്റാണ്ടോളമായുള്ള ശ്രമങ്ങൾ ഉണ്ടായിട്ടും ഹാരപ്പൻ ലിപി വായിക്കാൻ നമുക്ക് കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല. അതുകൊണ്ടുതന്നെ ഹാരപ്പൻ നാഗരികതയുടെ ഉയർച്ചക്ക് പിന്നിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ശാക്തികബന്ധങ്ങളുടെ ലിഖിതമായ ഒരു വിവരം നമുക്ക് ഇതുവരെ ലഭ്യമായിട്ടില്ല. എന്നിരുന്നാലും ,അവർ അവശേഷിപ്പിച്ചു പോയ വാസ്തുവിദ്യ, ശിൽപ്പങ്ങൾ, കൊത്തുപണികൾ, ചുവര്ചിത്രങ്ങൾ എന്നിവയെല്ലാം അവരെക്കുറിച്ചുള്ള വിലപിടിപ്പുള്ള   വിശദീകരണങ്ങൾ നമുക്ക് നൽകുന്നുമുണ്ട്.

രണ്ടുമുറികൾ, ചുടുകട്ടകൊണ്ടുള്ള നിർമാണം എന്നുതുടങ്ങി, തെക്കേ ഏഷ്യയിലെ ആദ്യത്തെ കൃഷി നടത്തിയ ബാർളിപ്പാടങ്ങൾ എന്നിവയെല്ലാം മഹത്തായ സംസ്കാരങ്ങളായ ഹാരപ്പ, മോഹജോദാരോ തുടങ്ങിയവയുടെ നല്ലൊരു ചിത്രം നമുക്ക് നൽകുന്നുണ്ട്. തെക്കേ ഏഷ്യയിൽ ആദ്യമായി കൃഷി 'പരീക്ഷണം ' നടത്തിയ മെഹ്റഗർഹ് (Mehrgarh) എന്ന കൊച്ചുഗ്രാമം , ഇന്നത്തെ പാക്കിസ്ഥാനിൽ ബലൂചിസ്ഥാനിൽ , ബോലാൻ ചുരത്തിനു അടുത്ത് സ്ഥിതിചെയ്യുന്നു. BC-7000-നും BC-2600-നും ഇടയിൽ ഏതാണ്ട് 4500 കൊല്ലത്തോളം ഇവിടെ ജനവാസ കേന്ദ്രമായിരുന്നു. ഇൻഡസ്-നും മെഡിറ്ററേനിയനും ഇടയിൽ ഈ കാലഘട്ടത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന , ഏറ്റവും വലിയ കൃഷിസ്ഥലവും ജനവാസകേന്ദ്രവുമായിരുന്നു ഇവിടം. ഏതാണ്ട് 200  ഹെക്റ്ററിലേറെ കൃഷിയിടം ഇവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നെന്ന് കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു.

ഹാരപ്പൻ സംസ്കാരത്തിന്റെ അടിത്തറ ഇട്ടത്  മെഹ്റഗർഹ് ആയിരുന്നെന്നു തന്നെ പറയാം. ഇവിടെ നടത്തിയ ഉല്‍ഖനനത്തിൽ ഏതാണ്ട് ഒൻപതു മീറ്റർ ഘനത്തിൽ  തെളിവുകളുടെ കൂമ്പാരം തന്നെ ലഭ്യമായിട്ടുണ്ട്. ഏറ്റവും അടിത്തട്ടിൽ ദീർഘ ചതുരത്തിലുള്ള മുറികളോടുകൂടിയ, മണ്കട്ടകൾ കൊണ്ട് നിർമിച്ച വീടുകൾ, കൃഷി ആയുധങ്ങൾ (Microliths) , ബാര്ലിയുടെയും ഗോതമ്പിന്റെയും അംശങ്ങൾ, നായാടാനുള്ള ആയുധങ്ങൾ എന്നിവയെല്ലാം ഇതിൽ പെടും. ആയിരക്കണക്കിന് കൊല്ലങ്ങൾകൊണ്ട് ഈ കൊച്ചുജനവാസം, ബലൂചിസ്ഥാൻ, ഇൻഡസ് താഴ്വര, ഘഗർ-ഹക്ര നദിതീരം (ഇതാണ് സരസ്വതി നദി എന്ന് വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു) ഗുജറാത്തും കടന്നു വളർന്നു, ഏതാണ്ട് BC-2600 ആയപ്പോഴേക്കും , പാകിസ്ഥാൻ, വടക്കൻ അഫ്‌ഗാനിസ്ഥാൻ, പഞ്ചാബ്, രാജസ്ഥാൻ, ഹരിയാന ഉത്തർപ്രദേശ്, ഗുജറാത്ത് തുടങ്ങിയ ഇന്നത്തെ പടിഞ്ഞാറൻ ഇന്ത്യ മുഴുവനും വ്യാപിച്ച ഹാരപ്പൻ സംസ്കാരം , അതിന്റെ അത്യുച്ച നിലയിൽ എത്തി.

ആരായിരുന്നു മെഹ്റഗർഹ്-ലെ ആളുകൾ, അവർ എവിടെനിന്നും വന്നു ? (തുടരും)    

EARLY INDIANS - II

 

ഇന്ത്യയിലെ (യഥാർത്ഥത്തിൽ സൗത്ത് ഏഷ്യ) ജനസമൂഹത്തെ ഒരു 'പിസ്സായോടാണ്' ടോണി ഉപമിക്കുന്നത്. ആദിമ ഇന്ത്യൻസ് അതിന്റെ ബേസ് ആണ്. അതിന്റെ പലഭാഗങ്ങളും കട്ടി കൂടിയതും കുറഞ്ഞതുമായ ഒരു ബേസ്. പിന്നെ അതിന്റെ മുകളിൽ ഒഴിച്ച സോസ്. അത് എല്ലായിടത്തും പരന്നിട്ടുണ്ട്. അതിന്റെ മുകളിൽ തൂകിയ ചീസ് ആണ് ഏറ്റവും അവസാനം ഇവിടെ എത്തിയ ജനങ്ങൾ. ഇതിലെ ചീസും മറ്റു ടോപ്പിംഗ്‌സും അത്ര യൂണിഫോം ആയിട്ടല്ല. ചിലയിടത്തു തക്കാളിയുടെ കഷ്ണം കൂടുതൽ , മറ്റുചിലയിടത്തു കാപ്സികം ആണെങ്കിൽ വേറെ ചിലയിടത്തു കൂണ്, അങ്ങനെ. ഈ ചീസ് അല്ലെങ്കിൽ ടോപ്പിംഗ്‌സ് ഇവിടെ മാത്രം ഉള്ളതല്ല. ഇത് മറ്റു പലയിടത്തും കാണുന്നുണ്ട് , വെസ്റ്റ് ഏഷ്യ, യൂറോപ്പ്, സെൻട്രൽ ഏഷ്യ എന്നിവിടങ്ങളിൽ എല്ലാം ഇത് കാണാം. എന്നാൽ ഇതിന്റെ ബേസ് മറ്റൊരിടത്തും കാണാൻ കഴിയില്ല, മാത്രമല്ല ഇത്രയും വൈവിധ്യവും , ഒരു പക്ഷെ ആഫ്രിക്ക ഒഴിച്ച് ഒരിടത്തും കാണാൻ കഴിഞ്ഞെന്നു വരില്ല.

ഇന്ത്യയുടെ ചരിത്രത്തിൽ മൂന്നു ഘട്ടങ്ങളിലായി ഉണ്ടായ കുടിയേറ്റമാണ് 'പോപ്പുലേഷൻ ജനറ്റിക്സ്' കാണിച്ചുതരുന്നത്. ഏതാണ്ട് 65,000 കൊല്ലങ്ങൾക്കുമുന്പ് ഒരുപറ്റം 'ആധുനിക' മനുഷ്യർ (ഹോമോസാപിയൻസ്) ആഫ്രിക്കയിൽനിന്നും ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിൽ എത്തിയതാണ് ആദ്യത്തെ കുടിയേറ്റം. പിന്നീട് BC-7000-നും 3000-നും ഇടയിൽ ഇറാനില്നിന്നും ഉണ്ടായ ,കൃഷി സ്വായത്തമാക്കിയ ആളുകളുടെ രണ്ടാമത്തെ കുടിയേറ്റം. പിന്നീട് BC-2000-നും 1000-നും ഇടയിൽ സെൻട്രൽ യൂറേഷ്യൻ സ്റ്റെപ്പികളിൽനിന്നും വൻതോതിലുള്ള ഇടയ സമൂഹത്തിന്റെ (pastoralists) കുടിയേറ്റമാണ് മൂന്നാമത്തെ വൻ കുടിയേറ്റം. ഹംഗറി മുതൽ യുക്രൈൻ, മധേഷ്യ തുടങ്ങി മഞ്ചൂറിയ വരെ, ഏതാണ്ട് 8000 കിലോമീറ്ററോളം പരന്നുകിടക്കുന്ന പുല്മേടുകളാണ് സ്റെപ്പി. സഞ്ചാരികളായ ഇവർ കുതിര, പശു, ആട്  തുടങ്ങിയ മൃഗങ്ങളെ ഇണക്കി വളർത്തിയിരുന്നു. 

ഇവിടെ പ്രസക്തമായ ഒരു ചോദ്യം, എന്തുകൊണ്ട് ലോകത്തിലുള്ള എല്ലാ മനുഷ്യരും (ഹോമോസാപിയൻസ്) ആഫ്രിക്കയിൽനിന്നും ഉത്ഭവിച്ചവർ ആവണം ? എന്തുകൊണ്ട് ലോകത്തിന്റെ വിവിധ ഭാഗങ്ങളിൽ സ്വതന്ത്രമായ മനുഷ്യ സമൂഹം ഉണ്ടായിക്കൂടാ? യഥാർത്ഥത്തിൽ ഏതാനും ദശകങ്ങൾക്ക് മുൻപുവരെ ഈ ചോദ്യം വളരെ സീരിയസ് ആയി ചോദിച്ചിരുന്നു. മാത്രമല്ല ലോകത്തിന്റെ വിവിധ ഭാഗങ്ങളിൽ വികസിച്ച 'ആർക്കിയക് മനുഷ്യർ' ഉണ്ടായിരുന്നുതാനും. (ഏതാണ്ട് അഞ്ചുലക്ഷം വര്ഷങ്ങള്ക്കു മുൻപ് ഉണ്ടായ ഹ്യൂമനോയിഡുകളാണ് 'ആർക്കിയാക്' എന്ന് അറിയപ്പെടുന്നത്. ഇവരിൽ നീയാണ്ടർത്താൽ, ഫ്ലോറെൻസിൻസിസ്‌ , ഡെനിസോവ എന്നി വിഭാഗനാൽ പെടും). പക്ഷെ DNA സാങ്കേതികവിദ്യയുടെ വളർച്ച ഈ സാധ്യതയെ പാടെ തള്ളിക്കളഞ്ഞു. ഇന്ന് ലോകത്തിലുള്ള എല്ലാ മനുഷ്യരും ആഫ്രിക്കയിൽ ഉത്ഭവിച്ചു , ഏതാണ്ട് 70,000 വര്ഷം മുൻപ് ഏഷ്യയിൽ എത്തി , അവിടെനിന്നും  ലോകം മുഴുവൻ വ്യാപിച്ചവരാണ്. ഒരുപക്ഷെ ഈ വ്യാപനത്തിനിടയിൽ അന്ന് അവശേഷിച്ച ആർക്കിയക് മനുഷ്യരുടെ നാശവും ഉണ്ടായതാവാം.  (തുടരും)